Jaap: “De Waddenloods is in 2014 op het Waddenkwartier naast het havenkantoor gebouwd. Het was van het begin af aan een ‘open werkplaats’ waar we als vissers samen bezig zijn met het uitproberen van nieuwe netten, het organiseren van proeverijen en het houden van werkbijeenkomsten met onderzoekers en natuurbeheerders, allemaal op initiatief van de Stichting Geïntegreerde Visserij. Het werd al gauw ons veldstation: een uitvalsbasis voor veldwerk op het Wad met onderzoekers en studenten. Dat meewerken aan onderzoek werd voor ons een nieuw werkterrein. Daardoor ontdekten ook de Rijksuniversiteit Groningen en de afdeling Kust- en Zee studies van de Leeuwarder Hogeschool Van Hall dat het een goede plek is voor praktische onderwijsactiviteiten. Vanaf dat moment gingen er ook stagiaires meelopen in onze bedrijven. Als vissers leren we enorm veel van die nieuwe contacten. Uiteindelijk werden zelfs Rijkswaterstaat en Staatsbosbeheer gebruikers van de Waddenloods.”
Met de verhuizing naar het Werelderfgoedcentrum breekt straks een nieuwe fase aan. Dit onderzoekscentrum wordt na opening een werkplek voor wetenschappers en studenten, die onderzoek doen naar het bijzondere ecosysteem van de Wadden. Een levend laboratorium voor onderzoek naar en onderwijs over diverse onderwerpen, van vissen en het bodemleven tot duurzaam toerisme. Een van de doelen van het Werelderfgoedcentrum is om wetenschappelijk onderzoek toegankelijk te maken voor een groot publiek. Daar speelt het onderzoekscentrum een grote rol in.
Jaap vertelt: “Stel, je bent student en je moet voor je opleiding een project doen. Het Werelderfgoedcentrum bied je straks een plek waar je met medestudenten dit project kan uitvoeren. Je voelt je uitgenodigd om ook eens in de andere ruimtes te kijken waar onderzoekers, studenten of vissers aan het werk zijn, overal staat de deur voor je open. Je blijft ontdekken door je te verdiepen in het werk van de ander, denk aan het schoonmaken en meten van vis of onderzoek naar zeegras. We kiezen bewust voor deze insteek omdat we verwachten dat het iets toevoegt aan de kwaliteit van het onderwijs en het onderzoek. Het vormt je als student tot een betere vakman of vakvrouw. Mensen ontmoeten elkaar in het onderzoekscentrum, leren van elkaars werk en vergaren op die manier kennis. Het is in feite een learning community. Dat is de kern van wat we graag daar willen zien.
Als bezoeker loop je door de werkruimtes. Door het open ontwerp van het gebouw staan de deuren open voor jou én je vragen. We merken nu al dat zoiets werkt. Als we, als vissers onderling, buiten bezig zijn met netten, oesters of vissen en er lopen gezinnen langs, of een vriendengroep, dan merk je dat ze je aanspreken. Ze voelen direct dat je uitstraalt, daar kan ik naartoe, daar kan ik wat vragen. Het uitnodigende karakter is heel belangrijk. Normaal zit een wetenschapper in een laboratorium of op een onderzoeksschip, straks zijn ze dicht bij het publiek. En het geeft hun ook nog eens een podium om als het ware in de ‘etalage’ te gaan zitten en mensen te laten zien wat ze eigenlijk doen.